De vraag is natuurlijk of ik me voldoende heb verdiept in de techniek, in de opties, in de instellingen en zo meer. Vermoedelijk niet. Ik ben vooral gewoon begonnen. Een #blog is een vrij onzeker avontuur, dat zich het best laat vergelijken met mijn eerste dansles: ik heb niet echt een dwingende reden voor koudwatervrees, maar die dringt zich desondanks onmiskenbaar aan me op. Reden genoeg voor een vlucht naar het vertrouwde: het theater.
De komende vier dagen, vandaag inbegrepen, mag ik deelnemen aan Friends in MoNUments - een avondvullend programma vol prachtige muziek en zang. Een groot project van harmonie De Dommelecho, waaraan wordt meegewerkt door tal van zangers, zangeressen en musici van zeer divers pluimage. De mij al tientallen jaren zo dierbare Theatergroep Valkenswaard behoort daartoe en daarnaast nog een heleboel gekend en bevriend talent. Ik verheug me enorm op die voorstellingen.
Bon, de kop is eraf.
Waar wil ik het over hebben in dit blog? Over zaken die me boeien, die me bezighouden. Niet alleen maar over tekstschrijverij, hoewel dat natuurlijk niet onbesproken zal blijven. Taal en tekst zullen voorbij komen, net als muziek, kunst en ander moois. Ik zal delen wat me raakt.
Inmiddels nader ik de afsluiting van mijn blogdebuut en vraag ik mij in gemoede af hoe dat dan de volgende keer moet. Moet ik dan zelf de nieuwe publicatiedatum invoeren? Die van vandaag verscheen automatisch. Moet ik een scheidingslijn invoegen? U ziet hieronder dat ik denk van wel.
En nu wordt het dus tijd, zo langzamerhand, om deze eerste blogpagina op te slaan en te publiceren. We zullen zien of het ergens op lijkt - of misschien moet ik tot de conclusie komen dat het toch allemaal net iets te overhaast was. Wish me luck.
Er is amper een dag of wat verstreken en mijn eerste blogbijdrage is al achterhaald. Ik heb een nieuwe versie van het blog gekozen en daarmee is van scheidingslijnen per se geen sprake meer. Dat u dat weet.